İzmir Kuzey KHB. Genel Sekreterliğine bağlı Karşıya Devlet Hastanesi Yoğun Bakım personelinin hastalarına gösterdiği  sevgi ve ilgi, Tuğba Uydaş ‘ı  6 haftalık uykusundan uyandırdı.

D.E.Ü ‘si  İlahiyat Fakültesinde asistan olan 31 yaşındaki Tuğba Uydaş  29 Ekim gecesi Karşıyaka Serinkuyu kavşağında kendi aracıyla  yeşil ışıkta geçerken Anadolu Caddesi sol yönden gelip kırmızı ışık yandığı halde durmayan ve kaçak göçmen taşıdığı söylenilen aracın çarpması ile trafik kazası geçirdi. Ciddi şekilde kafa taravması geçiren Uydaş Karşıyaka Devlet Hastanesi Yoğun Bakım Servisinde 6 hafta boyunca komada bilinçsizce yattı .

 

Tuğba Uydaş ‘ın “ Kolum ağrıyor “ cevabı  çalışan personeli sevince boğdu…

Karşıyaka Devlet Hastanesi yoğun bakım çalışanları “Hastalarımızla sürekli konuşuyoruz bilinçsizler diye onların dışardaki hayattan kopmalarına izin vermiyoruz. Bizi duysalarda duymasalarda her gün hasta başında günlük gazeteleri okuyoruz aileleriyle iletişime geçip  onların fotoğraflarını istiyor göz hizalarına yapıştırıyoruz. Pes etmemeleri için hem tıbbi hem insani olarak elimizden geleni yapıyoruz.” dedi.

Servis temizliğini yapan Personel Bayram Kaya “Ben günlük servisimizin  paspasını yaparken  bütün hastalarımızla direk isimlerini söyleyerek sohbet edip nasıl olduklarını sorarım. Tuğbaya da “Bu gün nasılsın Tuğba?” dedim.  O da bana “Kolum ağrıyor” deyince inanamadım. Hemen hemşire arkadaşlara iyi haberi verdim onlar da şok oldular.” dedi. Çalışanlar “Emeğimizin karşılığını 6 haftalık uykudan sonra Tuğba bize verdi. Diğer hastalarımız içinde umudumuzu kaybetmiyoruz” dedi.

Aile fotoğrafları temin edilerek göz hizasında Tuğba’nın yatağına yatağa yapıştırıldı...

Karşıyaka Devlet Hastanesi 3. Basamak Yoğun Bakım Sorumlu Hekimi  Anesteziyoloji ve Reanimasyon Uzmanı  Dr. Ayşe Taşdemir “Tuğba Uydaş isimli hastamız yaklaşık 2 ay yoğun bakımda tedavi gördü. Kafa travmasına bağlı olarak koma tablosunda, bilinci kapalıydı. Yatışının ilk günlerinde hastamızda travmatik beyin hasarına bağlı olarak istemsiz kasılmalar, kollarda ve bacaklarda anormal hareketler gözlemledik. Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon ve Nöroloji hekimlerimizle görüşerek erken dönemde fizik tedavi uygulamasına başladık. Hastamızın bilinci kapalı olmasına rağmen bilinci açıkmış gibi iletişimimiz devam etti. Hasta yakınlarından aile fotoğrafları temin edilerek göz hizasında yatağa yapıştırıldı. İlk etapta tedaviye dirençli hastamıza olan inancımızı hiç yitirmedik. Tüm çalışanlarımız olarak standart tedavilere ek olarak göstermiş olduğumuz sevgi ve ilgimizin karşılığını aldık. Yatışının 6. haftasında günlük bilinç takibim sırasında “TUĞBACIM BENİ DUYUYORSAN GÜLÜMSER MİSİN” dediğimde bana güldü. O andaki mutluluğum tarif edilemez. 1 hafta kadar sonra personel arkadaşla konuştuğunda mutluluğumuz bir kat daha arttı. Tuğba hızla iyileşiyordu ve artık serviste izlenebilecek kadar iyiydi. İşini özveri ve sevgiyle yapan tüm hemşire ve personel arkadaşlarıma ve en başından beri bize güvenen hasta yakınlarımıza, Fizik Tedavi Uzmanımız Dr. Ayşegül Tekgül, Nöroloji Uzmanımız Dr. Sami Köse’ye  tekrar teşekkür etmek isterim.” dedi.

Tuğba Uydaş’ın ablası Müşerref  Kulgel “Çevremden hastamı, daha teşekküllü bir hastaneye götürmemin daha iyi olacağını söylediler. Ama biz buraya güvendik ve hemşire ile doktorların çabalarını gördük. Bizi desteklediler umudumuzu kaybetmedik... Şu an onların sayesinde kardeşimle konuşabiliyorum. Hepsi sağolsun” dedi.

Umudumu kesmiştim bana umut verdiler 

Anne Fatma Uydaş “Çok üzüldüm günlerce üzüntü içinde yaşadım. Kızımın yüzü gülüyor bende gülüyorum. Doktorlarımıza çok inandık ve güvendik. Kendi hastaları gibi baktılar. Hele hele “Ben Tuğba’nın annesiyim” dediğimde  bütün kapıları açtılar. Umudumu kesmiştim bana umut verdiler... Allah hepsinden razı olsun yokluklarını göstermesin” dedi.

Uyuduğumu Hatırlamıyorum...

Yattığı süre boyunca hiçbir şey hatırlamadığını söyleyen Uydaş, "Yaklaşık iki ay boyunca uyumuşum. O süre içinde hiçbir şey hatırlamıyorum. Ancak uyandıktan sonra çikolata yemişim ve çorba içmişim. Şimdilik yürüyemiyorum ama ayaklarım güçleniyor. Birazcık yere basmaya başladım, kısa süre içinde yürüyeceğime de inanıyorum. Duygularım çok karışık. Doktorum ve tüm çalışanlar benimle çok ilgilenmişler. Hayata tutunacağıma olan inançlarını hiç kaybetmemişler. Uyandıktan sonra ilk olarak galiba ablam aklıma geldi. Ama zor bir süreçti, çok şükür şimdi iyiyim" dedi.